นิยามศัพท์

คำศัพท์ ความหมาย ยีน (gene) สารประกอบพวก DNA ที่ควบคุมการถ่ายทอดลักษณะทางพันธุกรรมของสิ่งมีชีวิต อัลลีล (allele) ยีนที่เป็นคู่กันหรือแสดงลักษณะเดียวกัน เซลสืบพันธุ์  (gamete) เซลล์ที่มีจำนวนโครโมโซม 1 ชุด ทำหน้าที่สืบพันธุ์  ของสิ่งมีชีวิตที่สืบพันธุ์แบบอาศัยเพศ ฟีโนไทป์ (phenotype) ลักษณะทางพันธุกรรมของสิ่งมีชีวิตที่ปรากฏให้เห็นโดยการควบคุมของยีน จีโนไทป์ (genotype) แบบของยีนหรือชุดของอัลลีล ซึ่งควบคุมลักษณะทางพันธุกรรมของสิ่งมีชีวิตแต่ละหน่วย ยีนโฮโมไซกัส (homozygous gene) ยีนคู่ใดคู่หนึ่งที่มียีนที่แสดงลักษณะลักษณะเด่นอยู่ด้วยกัน หรือเป็นยีน ที่แสดงลักษณะด้อยอยู่ด้วยกัน ยีนเฮเทอโรไซกัส (heterozygous gene) ยีนคู่ใดคู่หนึ่งที่มียีนที่แสดงลักษณะเด่นกับยีนที่ แสดงลักษณะด้อยอยู่ด้วยกัน ลักษณะเด่น (dominant) ลักษณะทางพันธุกรรมที่แสดงออกมาได้แม้ยีนที่ควบคุมลักษณะนั้นจะเป็นยีนเฮเตอโรไซกัส ลักษณะด้อย (recessive) ลักษณะทางพันธุกรรมที่ไม่สามาถแสดงออกมาได้ เมื่อยีนที่ควบคุมลักษณะนั้นเป็นยีนเฮเทอโรไซกัส แต่ถ้าเป็นยีนโฮโมไซกัสก็จะแสดงลักษณะนั้นออกมาได้  การทดสอบพันธุกรรม (Test Cross) การนำสิ่งมีชีวิตที่สงสัยว่าเป็นลักษณะเด่นหรือไม่ไปผสมกับลักษณะด้อยของสิ่งมีชีวิตนั้น (tester) แล้วสังเกตอัตราส่วนของลูกที่ได้